Stamceltherapie is een behandelingsstrategie gebaseerd op gespecialiseerde cellen die verschillende weefsels in het lichaam kunnen regenereren en herstellen.

Deze cellen worden vaak verkregen uit vetweefsel of beenmerg. Stamcellen, met hun vermogen tot zelfvernieuwing en differentiatie, kunnen beschadigde weefsels helpen herstellen. Tijdens het therapieproces worden stamcellen verwerkt om te voldoen aan de individuele eisen van de patiënt voordat ze worden geïnjecteerd op de plaats die moet worden behandeld. Deze benadering lijkt veelbelovende resultaten te hebben, met name bij de behandeling van degeneratieve aandoeningen en weefselregeneratie.

Het onderliggende idee achter stamcelbehandeling is het gebruik van de lichaamseigen genezingsmechanismen om ziekten of verwondingen te behandelen. Stamcellen kunnen, dankzij hun vermogen om te differentiëren in gezonde cellen, beschadigde weefsels herstellen of regenereren. Als gevolg hiervan wordt stamceltherapie gezien als een levensvatbare behandelingsoptie voor moeilijk te behandelen of te genezen ziekten. Voordat de behandeling wordt gestart, moet de toestand van de patiënt echter grondig worden beoordeeld en moeten de mogelijke gevaren en voordelen van de behandeling worden besproken.

Hoe worden stamcellen verkregen?

Stamcellen worden meestal verkregen uit vetweefsel (adipocyten) en beenmerg. Liposuctie wordt vaak gebruikt om stamcellen uit vetweefsel te halen. Tijdens deze behandeling wordt een kleine hoeveelheid vetweefsel van het lichaam van de patiënt verwijderd, meestal van de buik of de dijen. Het verzamelde vetweefsel wordt in een laboratorium verwerkt om stamcellen te isoleren. Beenmergstamcellen worden daarentegen vaak met een specifieke naald uit het heupbeen of borstbeen van de patiënt gehaald. Deze behandeling wordt meestal uitgevoerd onder plaatselijke verdoving en veroorzaakt minimaal ongemak voor de patiënt.

De verzamelde stamcellen worden vervolgens verwerkt en vermenigvuldigd op basis van de behoeften van de behandelde patiënt. Deze procedure is belangrijk voor de groei van de stamcellen en het succesvol richten van het behandelingsgebied. De bereiding van stamcellen gebeurt normaal gesproken in een laboratorium onder steriele omstandigheden en is belangrijk voor het succes van de behandeling. Stamcellen worden geproduceerd en vervolgens geïnjecteerd of geplaatst in het beschadigde of zieke weefsel van de patiënt.

Wat zijn de voordelen van stamceltherapie?

Stamceltherapie heeft verschillende voordelen. Om te beginnen is de behandeling meestal minimaal invasief en is er geen chirurgische ingreep nodig. Hierdoor herstellen patiënten vaak snel en hoeven ze niet lang in het ziekenhuis te blijven. Bovendien is stamceltherapie meestal een pijnloze of minimaal onaangename procedure, die patiënten als rustgevend kunnen ervaren.

Bovendien is de biologische compatibiliteit van stamceltherapie uitstekend. Omdat de behandelde stamcellen normaal gesproken afkomstig zijn uit het eigen lichaam van de patiënt, stoot het lichaam ze zelden af of reageert het er niet negatief op. Dit garandeert dat de behandeling zowel veilig als effectief is. De differentiatiecapaciteiten van stamcellen bieden de mogelijkheid voor de genezing van vele weefsels, waardoor de behandeling kan worden gebruikt voor een verscheidenheid aan toepassingen.

Voor welke ziekten wordt stamceltherapie gebruikt?

Stamceltherapie wordt gebruikt om een verscheidenheid aan aandoeningen te behandelen. Hier is een lijst van deze aandoeningen:

• Artrose
• Reumatoïde artritis
• Weke delen letsel
• Ruggenmergschade
• Hartziekten
• Diabetes
• Ziekte van Parkinson
• ziekte van Alzheimer
• Autisme Spectrum Stoornissen
• Multiple Sclerose
• Lymfoom
• Beenmergtekorten
• Bloedarmoede

Hoe werkt stamceltherapie?

Stamceltherapie is vaak een patiëntspecifiek gepland proces, waarbij de toepassingsmethoden variëren afhankelijk van de therapeutische doelen en de toestand van de patiënt. In eerste instantie wordt de toestand van de patiënt beoordeeld en wordt er een behandelplan ontwikkeld. Tijdens dit proces wordt bepaald welk soort stamcellen gebruikt moet worden en indien nodig worden er monsters van de patiënt verkregen, zoals vetweefsel of beenmerg. De resulterende stamcellen worden verwerkt en vermenigvuldigd in een laboratorium. Dit proces kan enkele dagen in beslag nemen en zorgt ervoor dat de stamcellen op de juiste manier worden voorbereid voor toepassing in het therapiegebied.

Na de voorbereidingsfase worden de stamcellen meestal geïnjecteerd op de plaats van behandeling via het vetweefsel. Deze techniek wordt vaak onder plaatselijke verdoving uitgevoerd en veroorzaakt weinig ongemak voor de patiënten. Tijdens het aanbrengen is het belangrijk om de stamcellen zorgvuldig te oriënteren en te concentreren op het gebied dat behandeld moet worden. De tijd en methode van toediening varieert afhankelijk van de kwaal of aandoening die wordt behandeld. Na het inbrengen van de behandelde stamcellen worden het herstel en de resultaten van de patiënt nauwlettend gevolgd. In sommige gevallen kan stamceltherapie meerdere keren worden uitgevoerd of worden gecombineerd met andere behandelingen.